صنایع کوچک و متوسط در آذربایجان نسبت به تصفیه و بازچرخانی آب در واحدهای صنعتی خود بنابه علل مختلفی بی میل هستند.

سید مرتضی احمدپور – روزنامه نگار

آذربایجان در دهه های اخیر به واسطه وجود منابع آبی متعدد محل شکل گیری صنایع آب بر متعددی بوده که برخی از این صنایع در سالهای گذشته با وجود کمبود منابع آبی نه تنها بر چیده نشده اند بلکه فازهای توسعه ای نیز داشته اند و مصارف آب این صنایع نیز به تناسب توسعه فازهای مختلف افزایش داشته است.

توسعه صنایع آب بر در استان در حالی صورت گرفته که این واحدها با اتصال مستقیم به آبهای شیرین واز جمله روان آبها بخشی از آب شرب را نیز بلعیده اند و اکنون تنها راه بقای این صنایع استفاده از روشهای تصفیه صنعتی و بازچرخانی آب است.

متاسفانه در تمام سالهای گذشته و با وجود تاکید مسئولان واحدهای صنعتی قدمهای موثری در این زمینه برنداشته اند وهمچنان از آبهای خام برای واحدهای صنعتی خود بهره می برند.

علت این امر در مرحله نخست قیمت پائین آبهای خام در دسترس این واحدها بوده و در مرحله بعد می توان به نبود تجهیزات مناسب در زمینه بازچرخانی آب اشاره کرد.

با محدود کردن دسترسی واحدهای صنعتی به روان آبها و آب چاه ها در واحدهای صنعتی برخی از این صنایع به حفر چاه های غیر مجاز یا دست درازی به آبهای کشاورزی روی آورده اند که در مقابل جرایم و برخوردهایی در نظر گرفته می شود که البته بازدارندگی کامل ندارد.

هرچند راهکار در نظر گرفته شده مبنی بر الزام این شرکتها به استفاده از تجهیزات تصفیه کننده آب در تامین حداقل  بخشی از آب مورد نیاز تا حدی جوابگو بوده است اما برای تحقق عینی استفاده از دستگاه های بازچرخان و تصفیه کننده باید جذابیت هایی برای این واحدها در نظر گرفته شود یا در صورت امکان پروژه انتقال این صنایع به سواحل شمالی که منابع نامحدود آب دریا وجود دارد می تواند مورد توجه قرار گیرد.

بالا بردن قیمت آب های خام تحویلی به صنایع نیز تنهادر صورتی می تواند موفق باشد که این آبها در قیمت تمام شده محصولات تولیدی به عنوان یک فاکتور افزاینده قیمتی ملموس نباشد و فشار تورمی ایجاد نکند.