اولین دکه مطبوعاتی آذربایجان را میتوان مربوط به دو دکه بازار و خیابان فردوسی تقاطع تربیت دانست که در اوایل دهه۱۳۱۰ دراین شهر راه اندازی شد از آن پس تعداد دکه ها رفته رفته بیشتر شد و علاوه بر تبریز در دیگر شهرهای استان نیز این دکه ها راه اندازی شد و در اوایل دهه۷۰این دکه ها در استان بیش از۳۰۰ دکه مطبوعاتی شد اما با گسترش فضای مجازی این دکه ها هر روز کمترشد ودر حال حاضر به حدود۲۰۵ دکه رسیده که ۷۵ دکه در تبریز فعال است .این دکه ها معمولا ۳۰تا۵۰عنوان نشریه و روزنامه میفروشند که باتوجه به تیراژ پایین روزنامه های محلی فروش این دکه ها نیز بسیار کم است و به طور میانگین روزانه ۲۰۰تا۳۰۰جلد نشریه میفروشند. دکه داران قدیمی تبریز اغلب به اسم کوچکشان شناخته میشود که آقا محمد و آقا محسن دو دکه دار قدیمی تبریز هستند.
برخی دکه داران برای جبران کسری فروش اقدام به توزیع نشریات با موتور یادوچرخه میکنند ولی با کاهش تعداد مشتریان ابونمان شده کار آنان هم از سکه افتاده است.اغلب این دکه داران درامد ثابتی ندارند و درکنار درامد بسیار کم روزنامه فروشی از راه فروش چای و سیگارو تنقلات کسب درآمد میکنند.
درواقع اغلب درامد این دکه ها از راه فروش سیگار و تنقلات است و به گفته اغلب دکه داران بخش زیادی از نشریه ها برگشت داده میشود.