استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله گفت: در ایران به حدود ۴۵۰ ایستگاه لرزه نگاری نیاز است.

به گزارش صنعت تبریز به نقل از ایلنا ، مهدی زارع در نشست زنگ اندیشگاه با موضوع “خطر و ریسک زمین لرزه در ایران” که در دانشگاه کاشان برگزار شد، تعداد ایستگاه‌های لرزه نگاری در ایران را با باند پهن حدود ۲۵ ایستگاه ذکر کرد و افزود:  در ایران حدود یک هزار و ۱۰۰ ایستگاه شبکه شتاب نگاری نیز وجود دارد که توزیع تعداد ایستگاه ها در ایران متوازن نیست .

وی خاطر نشان کرد: این در حالی است که در ژاپن ۲۵ هزار ایستگاه شتاب نگاری  وجود دارد و پراکم‌ترین رصد زلزله  دنیا در کشور ژاپن ثبت می شود.
استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله افزود: در صورت افزایش تعداد ایستگاه های لرزه نگار، می توان از وقوع زلزله های بزرگ پیشگیری کرد اما در ایران به دلیل کمبود ایستگاه قادر به ثبت زلزله با ریشترهای بالا نیستیم.
وی اظهار کرد: اگر شبکه لرزه نگاری داشته باشیم تعداد زمین لرزه های کوچک را می توان ثبت کرد و بر اساس آن تصمیم گرفت.
وی بیشترین مناطق لرزه خیز ایران را مناطق شمالی کشور و بخش هایی مثل زاگرس عنوان کرد و گفت: برخی مناطق وبخش ها مثل منطقه لوت میزان تغییر شکل در آنها کمتر است.
زارع با بیان اینکه لرزه‌خیزی نتیجه فرایندی است که به آن‌تغییر شکل در پوسته می‌گویند افزود: بخشی از این تغییر شکل به شکل لرزه ای خودش را نشان می دهد و حدود ۹۰ درصد از تغییر شکل ها در  ایران بی لرزه است و به طور متوسط حدود ۱۰ درصد تغییر شکل در ایران به صورت زلزله خودش را نشان می‌دهد.
استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله خاطر نشان کرد: به طور متوسط در هر دهه حدود ۲ زمین لرزه به بزرگای بین ۷ و ۸ و هرسال دو زمین لرزه با بزرگای ۷-۶ و ۲۰ زمین لرزه با حدود ۵ تا ۶ و ۲۰۰ زمین لرزه به بزرگای حدود ۴و ۵ و حدود دو هزار زمین لرزه با بزرگای بین ۳ تا ۴ در کل کشور اتفاق می افتد.
زارع افزود: اگر به نقشه توزیع جمعیت استان های ایران نگاه کنیم برخی استان ها مانند آذربایجان شرقی، تهران و خراسان که جمعیت بیشتری دارند مستعد لرزه خیزی بیشتری هستند.
وی خاطر نشان کرد: ما باید با تولید علمی به سمت نقشه های ریسک برویم که تهیه این نقشه ها نتایجی به ما می دهد که برای تصمیم گیری های آینده کاربردی است که چگونه شهر را باید توسعه دهیم.