۱۶۴ هزار هکتار از جنگلهای ارسباران آذربایجان شرقی از طرف آفت های جنگلی تهدید میشود.
سید مرتضی احمدپور – خبرنگار
اگر اهل سفر باشید و علاقه مند به طبیعت گردی بی شک جنگلهای ارسباران در شمال غربی کشور برایتان جذاب خواهد بود، جنگلهای زیبا که تا همین چند سال قبل به واسطه طراوت و بکر بودن تا مرز ثبت به عنوان میراث جهانی هم پیش رفت و دو کارشناس از یونسکو تمام جوانب ثبت جهانی این جنگل ها را بررسی کردند و با طرح ایراداتی و رفع آنها قرار شد این جنگل ها بار دیگر برای ثبت جهانی بررسی شود. اما از حدود دو سال قبل این جنگل ها با چالش جدیدی روبرو شده اند و آن درگیری آفت جنگلی دم قهوای است، آفتی که امان از درختان این منطقه بریده و وسعت جنگل های منطقه در حال کم شدن است.
به گفته اهالی این افتها شبیه کرم های هزار پای پشمالویی هستند که برگ درختان را می خورند و به تدریج کل برگ درخت از بین رفته و با نابودی برگها امکان فتوسنتز هم از بین می رود و درختان خشک می شود.
نظاره گر مرگ جنگل
سمیه احدپور از روستائیان ساکن علی آباد شهرستان کلیبر است که از بی اعتنایی مسئولان گله کرده و می گوید: مسئولان استانی حتی کشوری عملا به این فاجعه بی اعتنا هستند، اهالی بارها نامه نوشته اند اما بهانه های واهی مانع رسیدگی جدی می شود.
وی ادامه می دهد: مسئولان دوسه روزی به کلیبر سفر می کنند و ما نیز از آنان میزبانی می کنیم ولی سودی ندارد حتی چندی قبل وزیر میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری مهمان روستا بود و یکی از اهالی شاخه خشکیده ای را به وزیر هدیه داد و وزیر قول رسیدگی داد اما هنوز خبری نشده است.
عدم سمپاشی به بهانه آسیب به مردم و جانواران
اسد زینالی ساکن روستای شجاع کلیبر هم به خبرنگارهمشهری می گوید: از مسئولان خواستیم تا سمپاشی با هواپیما انجام دهند اما پاسخی که دادند این بود که این سم پاشی موجب نابودی میکروارگانیسم های مفید جنگلی خواهد شد.
وی ادامه می دهد: بهانه دیگر مسئولان این بود که سم پاشی می تواند موجب آسیب به گردشگران و جانوران جنگلی شود در حالی که در دوران کرونا گردشگری منطقه به حداقل رسیده است.
رد پای سم پاشی در دره مکیدی و دره قلعه کلیبر
دره مکیدی و دره قلعه کلیبر دو نقطه مهم گردشگری جنگل های ارسباران هستند که در مشاهده میدانی خبرنگار همشهری در لابلای درختان اجساد حشره هایی که با سم خشک شده بودند دیده شد. محمد هاشمی از دکه داران این منطقه این موضوع را تائید کرده و می گوید: این مناطق بیشتر در معرض دید مردم هستند و سم پاشی های محدودی انجام شده که موجب نجات درختان این منطقه شده است.
وی عنوان می کند: برخی از اهالی اقدام به کاشت درخت های جدید کرده اند اما متاسفانه این درختان هم به آفت مبتلا شده اند.
وعده های بی نتیجه مسئولان استانی
یکی از مسئولان اجرایی شهرستان کلیبر که مایل به اعلام نامش نیست به خبرنگار همشهری می گوید: دو سال است که مدام از مسئولان کشوری و استانی درخواست می کنیم تا به این مشکل رسیدگی کنند، مردم از ما اقدام می خواهند تا جنگل از بین نرود اما آنان از مسئولان شهرستان می خواهند تا از محل اعتبارات اندکی که داریم این بحران را حل کنیم.
وی ادامه می دهد: اعتبارات شهرستان به زحمت کفاف بودجه های جاری را می دهد و نمی توانیم از این اعتبارات برای خرید آفت کش ها استفاده کنیم و نتیجه این درخواستها و پاسخ های بی اثر نابودی تدریجی جنگل ها است.
مجاز نبودن سم پاشی در جنگلهای ارسباران
معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی آذربایجان‌شرقی، با بیان اینکه حدود ۳۰ هزار هکتار از جنگلهای ارسباران یعنی کمتر ازیک پنچم تحت تاثیر این افت قرار گرفته بیان می کند: هرچند که آفت زدگی در جنگل به صورت متناوب تکرار می شود اما از یک سال گذشته این آفت زدگی به صورت گسترده تری ادامه دارد.
علی قنبری ادامه می دهد: انتظار اهالی و علاقه مندان به طبیعت برای سمپاشی نمی تواند محقق شود و مجاز به سم پاشی در جنگلهای ارسباران نیستیم.
وی خاطر نشان می کند: روشهای بیولوژیکی و مکانیکی برای مبارزه با آفات مورد استفاده قرار میگیرد و جنگل‌های ارسباران بصورت مستمر مورد رصد و پایش قرار می گیرد و با توجه به نوع آفت و مرحله زیستی و میزان جمعیت آن تدابیر لازم اتخاذ می‌شود.
وی بیان می کند: در این راستا در هفته های اخیر از اعضای کارگروه تخصصی گیاهپزشی اداره کل از جنگل های منطقه بازدید کرده اند
بذر امید برای خودسازی جنگل
هادی پیغامی از اهالی روستای پیغام کلیبر به خبرنگار همشهری می گوید: به عنوان یک باغدار درختان منطقه را به دقت زیر نظر دارم و در روزهای اخیر رویش برگ های جدید کاملا ریزی را بر روی تعدادی از درختان خشک شده را مشاهده کرده ام.
وی ادامه می دهد: این خبر خوشی برای طبیعت دوستان و مردم منطقه است و می توانم مدعی شوم اولین نفری هستم که این پدیده را دیده ام و امیدوارم جنگل های ارسباران نه با وعده های توخالی مسئولان که با تکیه بر بنیه قوی خود بتواند دوباره حیات زیباتری را تجربه کند.